Onderstaande brief ontvingen wij van Sara
Mijn voorgeschiedenis
Ik heb vanaf mijn 24 ste gevlogen als stewardess bij een luchtvaartmaatschappij.
Met veel plezier en enthousiasme.
Door het ziekteproces ben ik arbeidsongeschikt geraakt.
Doordat ik alleenstaand ben kwam ik voor de nodige financiële zorgen te staan. Daarom ben ik blij en dankbaar met de uitkering van Kans Tegen Kanker om aanvullende behandelingen die niet worden vergoed door de zorgverzekering te kunnen bekostigen. Dat geeft een hoop rust.
In juni 2017 zat er een bobbeltje in mijn linkerborst.
Ik dacht waarschijnlijk een talgkliertje.
Er zit geen borstkanker in de familie, dus ik maakte me niet al teveel zorgen.
Na een mammografie en een biopt kreeg ik te horen dat ik borstkanker had.
De wereld verdwijnt onder je voeten.
Ik was toen 39 jaar.
Na een operatieve verwijdering van de tumor en een borstamputatie en verwijdering van mijn poortwachtersklier hoefde ik geen verdere na behandelingen.
Een jaar later had ik een mooie prothese waar ik erg blij mee ben.
In 2019 kreeg ik last van mijn stem.
Er bleek maar 1 stemband te werken.
Er werd een MRI gemaakt van mijn hoofd.
Ik was samen met mijn zwager voor de uitslag naar het ziekenhuis gegaan.
Ik kreeg de horen dat er een tumor zat in mijn hersenstam.
Ik kan kon het niet geloven, ik was helemaal perplex.
Het was een zeldzame vorm omdat deze tumor vaak voorkomt bij kinderen.
Het is een langzaam groeiende tumor.
Operatief verwijderen kunnen ze helaas niet.
Er werd aan mij gevraagd door de neuroloog of ik mee wilde doen aan een studie medicijn ( drup studie) Ik heb 1,5 jaar lang de medicijnen geslikt.
Op de MRI zagen ze een vergroting.
Achteraf merkte ik aan mijn lijf dat iets niet goed zat.
Ik werd misselijk bij het opstaan en moest overgeven.
Naast de stemklachten die ik toen had was ik ook misselijk.
De volgende optie was bestraling.
Ik kreeg vanaf november t/m december 30 bestralingen.
Gelukkig heb ik een liefdevolle zus bij wie ik kon verblijven tijdens de behandelingen.
Elke dag werd ik opgehaald door een lieve vriend die me naar het ziekenhuis bracht.
Ik kreeg heel veel steun vanuit onverwachte hoek.
Ook van mijn studiegenootjes van de Transpersoonlijke coaching opleiding kreeg ik veel steun en heb in dat zelfde jaar ook nog eens mijn diploma behaald.
Waar ik heel trots op ben met alle tegenslagen die erop mijn pad zijn gekomen.
De gedachte ; Ik ben mijn ziekte niet maar ik heb het, leert mij loskomen van de identificatie.
Wat dit wil zeggen is dat ik het accepteer en leer hoe ik hier mee om kan gaan.
Afgelopen juni kreeg ik te horen dat ze niet goed op de MRI konden zien of het een vergroting was rondom de tumor van het vocht van de bestraling of een uitzaaiing. Uiteindelijk kwamen de artsen met een voorstel voor chemotherapie.
Second opinion
Ik heb een second opinion aangevraagd bij de Helioskliniek in Duitsland.
Ik had veel positieve verhalen gehoord.
Het gaf de doorslag om deze kliniek te bezoeken, maar ook de holistische benadering spreekt mij erg aan.
Het intake gesprek was in het Nederlands.
Ik voelde me op mijn gemak en het gesprek was duidelijk.
In november 2021 heb ik een MRI scan gehad en de tumor is stabiel.
Ze gaan geen chemo doen omdat de tumor nu een half jaar stabiel is.
Ik ben blij en dankbaar dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd en de wijsheid heb gekregen om verder te onderzoeken naar andere mogelijkheden.
Het zijn uiteindelijk alle kleine beetjes die helpen, financiële steun en de liefdevolle mensen die dit allemaal mogelijk maken.
Mijn dank is groot.
Warme groet,
Sara
Vanwege privacy redenen hebben we haar echte naam niet vermeld, deze is bij ons bekend (Kans Tegen Kanker)